மாறிய மார்கழி மாதம்! சில நினைவுகள்...
Today I visited Perumal kovil with my children and was lost in memories of my childhood; felt bad that my children are missing many things.. About Margazhi Masam …What wonderful memories these are bringing back for me. The month of Margazhi is unique. The atmosphere is suffused with religious fervor and sanctity that draws people from different sections of the community. `Among the months, I am Margazhi,' said Lord Krishna in the Gita. In our village, almost everyone will wake up by 4am and take bath in cold water. A small lamp is kept near the door step. Maids would splash the cow dung mixed with water and we girls would put the dots and draw the kolam painstakingly. Mine used to be one of the biggest kolam in our neighbourhood.
Day dawns with the Margazhi Thingal song and Kausalya Subraja in Perumal kovil; have a clear mind to wake up gods. . People singing Bhajans and enchanting the Godness early in the morning i.e. 5 am and go round the streets Wrapped in shawls or bare bodied, unmindful of the cold and nipping air!. This is a tradition. It’s our culture. There is nothing equivalent to it elsewhere in the world. Devotees rush to the discourses on bhajans. We girls use to visit Perumal kovil to recite bhajans, Thiruppavai , Thirvambhavai, , during the early hours of a day in this month . Precisely an abishegam is performed to the deity in sanctum sanctorum, followed by alankaram and a prasadam distributed after a mangala aarti.
Going to the nearby temples, one after another collecting prasadams especially pongal spiced with ginger and pepper satisfies our palate. Misty weather, dense darkness, colorful kolams, bright deepams, aroma of ghee from the Pongal being cooked. This Kovil prasadam, half saree, temple visits... believe me you cannot get this anywhere else in the world. Also the amount of peace you get going to a Shiva temple for margazhi thirupakshi are the pleasant memories I carry in my heart. Now I realize What makes me feel so proud is our culture, spirituality was induced through various means of art, yummy prasadams right from the childhood and playfully got good habits in right age of our childhood! It’s indeed very sad that nowadays very few parents know these traditions. Over the years, this tradition has definitely seen a setback.
மார்கழி மாதம்! சில நினைவுகள்..
மார்கழி மாதம்.. சில்லிடும் குளிரில்
செம்மன் இழைத்து ,போட்ட கோலம்…
சாணி மேல் பூசணிப்பூ ..
அலையா மனதொடு இசையால்
கண்ணனைப் பாடும்
கவிதையாய் திருப்பாவை..
நினைவுகளின் நனையும்
மார்கழி பனியாய் நான்.....
கலைந்தது கனவு!
கால மாற்றத்தால்
மாறிய மார்கழி மாதம்!
இன்று
அதிகாலை பனியில்...
குனிந்து பெருக்கி கோலமிட தாவணிகள் இல்லை.
கோலம் போடுவதற்கு வாசல்கள் இல்லை,
தெருக்கள்காணாமல் கான்க்ரீட்காடுகள் ஆனதால்;
கோலத்தின் இடையில் நாட்டியமிட்டு செல்லும் மனிதர்கள் இல்லை,
நல்ல எண்ணங்கள் யார் மனதிலும் இல்லை,
ஈரம் சொட்டும் கூந்தலுடன் கோவிலுக்கு செல்ல;
பெண்களுக்கு நேரம் இன்று இல்லை,
திருப்பாவை படிக்க தீந்தமிழ் இல்லை;.
பஜனை பாட பக்தியும் இல்லை.
பஜனைக்குப் பின் கிடைக்கும் பொங்கலும் சுண்டலும் இல்லவே இல்லை;
இனிவரும் காலத்தில்இதற்கெல்லாம் கவலைப்படுவதற்கும் ஆட்களும் இல்லை!
